Al van jongs af aan heb ik een sterk lijntje met boven. Zo kreeg ik als kind, ’s nachts in mijn dromen, regelmatig bezoek van Maria, voelde ik energieën op mijn kamer en had ik een sterk gevoel van heimwee naar iets. Ook stond ik soms plots naast mijn lichaam, kon communiceren met mijn paard en ik zag zelfs ooit een prachtige engel in een weiland staan. Lange tijd heb ik het van me afgeduwd, ik vond het maar eng allemaal, wist niet zo goed wat ik ermee aan moest.

Sinds de komst van mijn kinderen ben ik er weer wat meer voor open gaan staan. Ik ontdekte ineens de voordelen van mijn gevoeligheid. Vaak werd ik een fractie eerder wakker dan dat zij me nodig hadden en ik werd me bewust van wat ze me te leren hadden. Met enige aarzeling verzocht ik het onbekende om zich weer te tonen aan mij en stapje voor stapje kwam dat meisje van vroeger weer tevoorschijn.

Sinds ik weer in diepe verbinding met mezelf leef, voel ik me gelukkiger en gezonder dan ooit. In mij huist een zeer krachtig gevoel van vrede, licht en liefde. Ik ben niet langer bang, durf iedere emotie of gebeurtenis recht in de ogen aan te kijken. Ik voel me gedragen door mijn gidsen en engelen aan wie ik altijd hulp kan vragen. Ook voel ik dat er een onuitputtelijke bron van goddelijke liefde door me heen stroomt en me de weg wijst. In wezen hoef ik alleen maar te vertrouwen en te volgen, me af te stemmen op mijn levenspad en dat pad vol overgave te bewandelen.

​

Als ik bovenstaande woorden lees, dan klinkt het zo eenvoudig. Dat is het natuurlijk niet. Ook mijn leven verloopt met ups en downs, ik maak volop fouten en ben nog lang niet uitgeleerd. Maar ik ben daarin wel mild en liefdevol naar mezelf. Ik ben precies daar waar ik nu wezen moet en het is goed. Ik neem me iedere dag opnieuw weer voor om het beste uit de dag te halen. Ik volg datgene dat me vreugde geeft. En daarom zing, speel, luister en verbind ik. Het maakt me blij!

​

​